k

k

پیام های کوتاه
  • ۲۸ تیر ۹۲ , ۱۴:۰۵
    %)
آخرین مطالب
  • ۹۵/۰۵/۱۷
    kkk
آخرین نظرات
  • ۵ دی ۹۴، ۱۱:۲۸ - سعید
    مرسی

۲۴ مطلب با موضوع «مسیر زندگی من :: Money :: Knowledge, Skills, Expertise :: Languages :: ارشد :: زبان‌شناسی» ثبت شده است



A syllable must contain a vowel (or vowel-like) sound. The most common type
of syllable in language also has a consonant (C) before the vowel (V) and is
typically represented as CV. Technically, the basic elements of the syllable are
the onset (one or more consonants) and the rhyme. The rhyme (sometimes
written as ‘rime’) consists of a vowel, which is treated as the nucleus, plus any
following consonant(s), described as the coda.
Syllables like me, to or no have an onset and a nucleus, but no coda. They are
known as ‘open’ syllables. When a coda is present, as in the syllables up, cup,
at or hat, they are called ‘closed’ syllables. The basic structure of the kind of
syllable found in English words like green (CCVC), eggs (VCC), and (VCC),
ham (CVC), I (V), do (CV), not (CVC), like (CVC), them (CVC), Sam (CVC),
I (V), am (VC) is shown in the accompanying diagram.
syllable
onset rhyme
nucleus coda
consonant(s) vowel consonant(s)
Both the onset and the coda can consist of more than one consonant, also known
as a consonant cluster. The combination /st/ is a consonant cluster (CC) used

as onset in the word stop, and as coda in the word post. There are many CC
onset combinations permitted in English phonotactics, as in black, bread, trick,
twin, flat and throw. Note that liquids (/l/, /r/) and a glide (/w/) are being used
in second position.
English can actually have larger onset clusters, as in thewords stress and splat,
consisting of three initial consonants (CCC). The phonotactics of these larger
onset consonant clusters is not too difficult to describe. The first consonant must
always be /s/, followed by one of the voiceless stops (/p/, /t/, /k/) and then one of
these liquids or glides (/l/, /r/, /w/). You can check if this description is adequate
for the combinations in splash, spring, strong, scream and square. Does the
description also cover the second syllable in the pronunciation of exclaim? How
about /εk-sklejm/? Remember that it is the onset of the syllable that is being
described, not the beginning of the word.
It is quite unusual for languages to have consonant clusters of this type. Indeed,
the syllable structure of many languages (e.g. Japanese) is predominantly CV. It
is also noticeable in English that large consonant clusters are frequently reduced
in casual conversational speech, particularly if they occur in the middle of a
word. This is just one example of a process that is usually discussed in terms of
co-articulation effects.

This type of exercise involving minimal sets also allows us to see that there are
definite patterns in the types of sound combinations permitted in a language. In
English, the minimal set we have just listed does not include forms such as lig
or vig. According to the dictionary, these are not English words, but they could
be viewed as possible English words. That is, our phonological knowledge of

the pattern of sounds in English words would allow us to treat these forms as
acceptable if, at some future time, they came into use. They might, for example,
begin as invented abbreviations (I think Bubba is one very ignorant guy.∼Yeah,
he’s a big vig). Until then, they represent ‘accidental’ gaps in the vocabulary of
English.
It is, however, no accident that forms such as [fsg] or [rng] do not exist or are
unlikely ever to exist. They have been formed without obeying some constraints
on the sequence or position of English phonemes. Such constraints are called
the phonotactics (i.e. permitted arrangements of sounds) in a language and
are obviously part of every speaker’s phonological knowledge. Because these
constraints operate on a unit that is larger than the single segment or phoneme,
we have to move on to a consideration of the basic structure of that larger
phonological unit called the syllable.

The sound patterns of language 43
Phonology; Phonemes; Phones and allophones; Minimal pairs
and sets; Phonotactics; Syllables and clusters; Co-articulation
effects; Assimilation; Elision; Normal speech; Study questions;

Research tasks; Discussion topics/projects; Bob Belviso
translated; Further reading

The study of speech sounds is called phonetics.



University HomeMyUCSCPeopleCalendarsA-Z Index

Search 

UC Santa Cruz homeLINGUISTICS

ABOUT

UNDERGRADUATE

GRADUATE

FACULTY

COURSES

RESEARCH 

Overview

Linguistics Research Center

Linguistics Labs

Reading and Research Groups

Faculty Collaboration

Conferences

Colloquia

Publications

Home » About » What is Linguistics?


About UCSC Linguistics

Bi-Annual Newsletter - Jan 2014

What is Linguistics?

Faculty Directory

Staff Directory

Department News & Events

Support the Department

Directions to the Department

UCSC VIsitor Information

Contact Information

What is Linguistics?



Each human language is a complex of knowledge and abilities enabling speakers of the language to communicate with each other, to express ideas, hypotheses, emotions, desires, and all the other things that need expressing. Linguistics is the study of these knowledge systems in all their aspects: how is such a knowledge system structured, how is it acquired, how is it used in the production and comprehension of messages, how does it change over time? Linguists consequently are concerned with a number of particular questions about the nature of language. What properties do all human languages have in common? How do languages differ, and to what extent are the differences systematic, i.e. can we find patterns in the differences? How do children acquire such complete knowledge of a language in such a short time? What are the ways in which languages can change over time, and are there limitations to how languages change? What is the nature of the cognitive processes that come into play when we produce and understand language?


The part of linguistics that is concerned with the structure of language is divided into a number of subfields:


Phonetics - the study of speech sounds in their physical aspects

Phonology - the study of speech sounds in their cognitive aspects

Morphology - the study of the formation of words

Syntax - the study of the formation of sentences

Semantics the study of meaning

Pragmatics - the study of language use

Aside from language structure, other perspectives on language are represented in specialized or interdisciplinary branches:


Historical Linguistics

Sociolinguistics

Psycholinguistics

Ethnolinguistics (or Anthropological Linguistics)

Dialectology

Computational Linguistics

Psycholinguistics and neurolinguistics

Because language is such a central feature of being a human, Linguistics has intellectual connections and overlaps with many other disciplines in the humanities, the social sciences, and the natural sciences. Some of the closest connections are with Philosophy, Literature, Language Pedagogy, Psychology, Sociology, Physics (acoustics), Biology (anatomy, neuroscience), Computer Science, Computer Engineering, Health Sciences (Aphasia, Speech Therapy).


The main purpose of the study of Linguistics in an academic environment is the advancement of knowledge. However, because of the centrality of language in human interaction and behavior, the knowledge gained through the study of linguistics has many practical consequences and uses. Graduates of undergraduate and graduate programs in Linguistics apply their training in many diverse areas, including language pedagogy, speech pathology, speech synthesis, natural language interfaces, search engines, machine translation, forensics, naming, and of course all forms of writing, editing, and publishing. Perhaps the most widely appreciated application was contributed by UCSC Linguistics alumnus Marc Okrand, who invented the Klingon language for Star Trek. 


HUMANITIES DIVISIONCONTACTLINGWEB @ UCSC . EDUUC SANTA CRUZ, 1156 HIGH STREET, SANTA CRUZ, CA 95064

©2012 REGENTS OF THE UNIVERSITY OF CALIFORNIA. ALL RIGHTS RESERVED.

Privacy Policy and Terms of Use


هسته چطور مشخص شد؟ 


1896-1982
رومن یاکوبسن یکی از بزرگترین اساتید زبان شناسی قرن بیستم است. آثار او که فوق العاده متنوع و متعدد هستند، شامل زمینه های تخصصی دیگری نیز می شوند؛ به طوری که اغلب از معنای دقیق زبان شناسی فراتر می روند. وی که به همراه ان. اس. تروبتزکوی (N.S. Troubetzkoy) پایه گذار واج شناسی مدرن است، غنی ترین و ساده ترین شکل ساختارگرایی را ارائه می دهد. او سهم بزرگی در حذف مرزهای ایجادشده بین زبان شناسی اروپایی و زبان شناسی آمریکایی دارد. و این به دلیل تدریس او در دانشگاه هاروارد و ام.آی.تی (مرکز تکنولوژی ماساچوست) بوده است. یاکوبسن در زمینه ی زبان شناسی عمومی ( به ویژه دستور زبان زایشی که توسط نوآم چامسکی و ام.هال ارائه دادند)، مطالعات زبان اسلاو، نشانه شناسی، انسان شناسی، روانکاوی و مطالعات ادبی نیز بسیار تاثیر گذار بوده و این تاثیرگذاری تا به امروز ادامه دارد.


حلقه زبان شناسی مسکو: نشانه های ساختارگرایی


رومن یاکوبسن در 11 اکتبر سال 1896 در مسکو متولد شد. او ابتدا تحصیلات خود را در مرکز زبان های شرقی لازارو و بخش متن شناسی دانشگاه مسکو انجام داد. و پس از عزیمت از روسیه، در سال 1930 مدرک دکترا را از دانشگاه پراگ (چکوسلوواکی) گرفت. او از دوران نوجوانی به تحقیق در زمینه های مختلفی مانند زمین، فرهنگ عامیانه، و قوم نگاری علاقه مند بود. در سال 1915 با کمک عده ای از دانشجویان انجمن زبان شناسی مسکو را تاسیس کرد؛ و از بدو تاسیس تا سال 1920 ریاستش را به عهده گرفت. زبان شناسی اروپایی در آن زمان زیر نفوذ و نطارت مکتب نو دستورنویسان بود؛ و این مکتب در ربع قرن آخر قرن 19 نتایج چمشگیری را در زمینه ی مطالعات تحول آواشناسی زبان های هندو اروپایی به دست آورده بود. از آن هنگام، اکثر زبان شناسان خود را وقف تحقیق در رابطه با شباهت های آوایی زبان های خویشاوند و یا بازسازی قدیمی ترین شکل این این زبان ها کردند. و این در حالی بود که به تدریج از مطالعه ی زبان به عنوان یک سیستم یا یک وسیله ی ارتباطی غفلت کردند. «کتاب های راهنمای آموزشی زبان را به عنوان یک ابزار ارتباطی تعریف می کردند، اما توجه آن ها به سرعت به سمت تبار شناسی اندام های تکه تکه شده زبان می رفت و در این کتاب ها تقریبا هیچ پاسخی به پرسش های اساسی دیده نمی شد. پرسش هایی نظیر اینکه : عناصر مختلف سازنده ی این ابزار چگونه عمل می کنند؟ چه روابط و کنش های چندگانه ای بین دو وجه هر نشانه ی کلامی یعنی وجه ملموس و محسوس آن و وجه قابل فهم و ترجمه وجود دارد؟ ». یاکوبسن می بایست تمام زندگی خود را وقف تشریح پاسخ این سوالات می کرد. در حالی که زبان شناسان رسمی پاسخی برای این پرسش ها نداشتند، او به همراه دوستانش برای یافتن افق های فکری دیگر از انجمن زبان شناسی مسکو روی برمی گرداند. یاکوبسن با هوسرل دو سوسور و نام آوران ناشناخته ای مثل بودوان دو کورتنی (Baudouin de Courteney ) و کروشوسکی (Kruszewski) آشنا می شود. او که همواره متوجه حرکت های هنری پیشگام بود، تحت تاثیر نظریه های جنبش هنری کوبیسم از براک این جمله را نقل می کند: «من اعتقادی به اشیا ندارم، اما روابط بین اشیا را باور دارم»؛ و این جمله حاکی از یکی از نظریه های اساسی ساختارگرایان است. او روابط دوستانه ی با شاعران روس مانند خلبیانکوف (Khlebnikov) و مایاکوفسکی(Maïakovski) داشت. و به علت مطالعه برخی از ویژگی های زبان شعری بود که این فکر به ذهنش افتاد که هر زبانی نظامی از صداهای متمایز یا واج ها دارد. انجمن زبان شناسی روس خود را محدود به مطالعه ی جنبه یا نمود آوایی شعر نمی کرد؛ و به کمک انجمن مطالعات زبان شعری به یکی از مراکز مکتب نقد ادبی که به فرمالیست های روس شناخته شد، تبدیل گردید.
انجمن زبان شناسی پراگ: واج شناسی

یاکوبسن در سال 1920 در چکسلوواکی ساکن شد و تا سال 1939 در همان جا زندگی کرد؛ با وجود برخی مخالفت های رسمی در آن جا و در دانشگاه ماژاریک دو برنو (Mazaryk de Brno ( تدریس کرد. در این مدت نبوغ علمی او کاملا شکوفا شد. فعالیت های او به طور گسترده در امتداد فعالیت های زبان شناسی پراگ ادامه پیدا کرد. وی در تشکیل این انجمن شرکت و در سال 1926 معاونت آن را به عهده گرفت؛ و خود را به عنوان صریح ترین سخنگوی این انجمن نشان داد. او به واسطه همکاری با ان.اس. تروبتزوکی مبانی نظریه واج شناسی ، مخصوصا نظریه تضادهای تمایز دهنده را ایجاد کرد. در اثرش تحت عنوان « مطالعات درباره ی طبقه بندی واج شناسی صامت ها» (1939)، برداشت خود را از تضادهای متمایز دوگانه طرح می کند: سیستم واج شناسی هر زبانی می تواند در یک تضادهای دوگانه خلاصه می شود، و این تضادها در یک فهرست کلی نسبتا محدود جای گرفته است. بنابراین واج دیگر کوچکترین واحد واج شناسی نیست و صامت ها مانند مصوت ها می توانند در عبارت های همین تضادها تحلیل شوند. در زمینه ی واج شناسی، یاکوبسن خودش را به مطالعه ی هم زبانی زبان های مهجور محدود نمی کرد. او که پایه های نظریه ی واج شناسی عمومی را ایجاد کرد، سهم بزرگی در جغرافیای زبان شناسی (مطالعه ی قلمروها) و در واج شناسی درزمانی داشت: در اثر دیگرش با عنوان « مطالعات بر حول واج شناسی زبان روسی.... » (1929) تاکید کرد که ساختار یک نظام واج شناسی نقش حساسی در این تحول بازی می کند. هم چنین اقدام به مخالفت با مفهوم دقیق نو دستورنویسان کرد. اما در عین حال از دو سوسور که مطالعاتش همزمان بود پیشی می گرفت و به نودستورنویسانی که مطالعات در زمانی داشتند نزدیک می شد. در مدت اقامت در چکسلوواکی، فعالیت های او تنها در زمینه ی واج شناسی خلاصه نمی شد. وی مطالعاتش را در زمینه های مختلفی منتشر کرد که عبارت بودند از نظریه ی زبان شناسی عمومی (مفاهیم نشانه ها و علامت «صفر»)، ریخت شناسی یا تکواژشناسی (مطالعاتی بر روی موارد و ابعاد کلامی)، فرهنگ و ادبیات اسلاو در قرون وسطی، فرهنگ عامیانه، جامعه شناسی زبان، عروض، فن شعر (نگاه کنید به مطالعات بر مایاکوفسکی و نثر پاسترناک)، و حتی سینما، تاتر و نقاشی.

تبعید در آمریکا: مطالعات اسلاو و زبان شناسی عمومی

در سال 1939 پس از اشغال چکوسلوواکی توسط نازی ها ، یاکوبسن ناچار به مهاجرت شد. پس از چند ماه اقامت در دانمارک، از نروژ عبور کرد ولی این کشور هم مورد هجوم آلمان ها قرار گرفت. در این شرایط وخیم، او در سوئد پناهنده شد و مدتی در دانشگاه اوپسالا ی این شهر تدریس کرد. و در آن جا بود که وی تک نگاری معروف خود را با عنوان Kindersprache, Aphasie und allgemeine Lautgesetze در سال 1940 منتشر کرد. او در این کتاب، دلائل جدیدی برای نظریه های خود در زمینه ی تضادهای دوگانه واج شناسی آورد؛ و این دلائل بر اساس آموزش زبان توسط کودکان و فرسایش آن در روان پریشی شکل گرفته است. او نشان داد که این دو روش توسط همان اصولی تعیین می شوند که توزیع واج های زبان های دنیا را تعیین می کنند. این کار علاوه بر ارزش های درونی خود، نقش موثری بر جذب زبان شناسان به این دو زمینه نیز داشت: آموزش و مشکلات زبان.
در سال 1941 یاکوبسن در ایالات متحده ساکن شد. شروع کار برای او در ابتدا دشوار بود؛ چراکه بسیاری از زبان شناسان آمریکایی تحت تاثیر تجربه گرایی و رفتار گرایی که در این زمان سلطه داشتند، اما یاکوبسن هرگز جایگاهی به آنها در کار خود نداده بود، با او مخالفت می کردند. او سرانجام در مدرسه آزاد مطالعات عالی که مهاجران اروپایی به ویژه فرنسوی تاسیس کرده بودند، جایگاهی برای خویش یافت. در آن زمان بود که روابط دوستانه ای با کلود لووی استروس برقرار کرد. او در ابتدا درس واج شناسی ( واحد درسی که بسیار بعد به صورت کتاب انتشار پیدا کرد) را به زبان فرانسه تدریس و با یک متخصص بلژیکی تاریخ بیزانس به نام هانری گری گوآر (Henri Grégoire ) در تدوین اثر بزرگی در مورد یک روایت حماسی روسی قرن 14 به نام «گفته های پاهزاده ایگور» همکاری کرد. یاکوبسن در سال 1946 استاد دانشگاه کلمبیا آمریکا شد و در سال 1949 آن جا را به مقصد دانشگاه هاروارد ترک کرد. وی تا سال 1967 که بازنشسته شد، زبان و ادبیات اسلاو و زبان شناسی عمومی را تدریس می کرد. و از سال 1957 به بعد به عنوان استاد مرکز تکنولوژی ماساچوست فعالیت کرد.

پیشنهاد های باکوبسن: دستور زایشی، نشانه شناسی و فن شعر

ورود یاکوبسن به دانشگاه هاروارد و ام.آی.تی برای گسترش مطالعات زبان اسلاو در آمریکا و احیای زبان شناسی عمومی در دنیا بسیار سرنوشت ساز بود. علم و دانش، قوه ی تخیل نظری، سعه ی صدر و شور و اشتیاق یاکوبسن ، ده ها دانشجو را به سوی خود جذب کرد؛ و بسیاری از این دانشجوها در آینده هرکدام به اساتید بزرگی تبدیل شدند. اهمیتی که او برای موضوعات دانشگاهی و یادگیری علم زبان قائل می ش، هم چنین تاکید او بر کنش های پیچیده بین زیر ساختار هایی که یک زبان را تشکیل می دهند و علاقه اش نسبت به تاریخ زبان شناسی، در گسترش دستور زایشی بسیار سودمند بودند. در واقع، وی به همراه نوام چامسکی و موریس هال که از دوستان او نیز بودند، از پایه گذاران دستور زایشی به حساب می آید. از طرف دیگر، در حالی که شارل ساندرز پیرس (Charles Sanders Peirce ) یکی از پیشگامان دستور زایشی را کشف می کرد، مسئله ی نظریه کلی نشانه ها یا نشانه شناسی را در دستور کار خود قرار داد. او نقش بسیار موثری در فعالیت های انجمن بین المللی نشانه شناسی ایفا کرد، انجمنی که در سال 1969 تاسیس شد.
یاکوبسن در مدت اقامتش در آمریکا ، تحقیقات خود را در زمینه های مختلف گسترش می داد. با همکاری موریس هال، نظریه تضادهای واج شناسی را تکمیل کرد. او در این نظریه علاقه ی ویژه ای به تشریح ارتباطات آوایی، صوتی و بصری نشانه های متمایز و متفاوت داشت. این کار که با همکاری گانار فانت (Gunnar Fant ) که یک صوت شناس بود صورت گرفت، منجر به ایجاد یک تصویر کلی از ابعاد آواشناسی شد. این برداشت با کمی تفاوت توسط چامسکی و هال در تئوری واج شناسی زایشی آورده شده؛ و یکی از اجزای اصلی نظریه آواشناسی عمومی را تشکیل می دهد.
یاکوبسن در مطالعاتش در زمینه ی واج شناسی، هرگز خود را به واج های موجود و ویژگی های متمایز آن ها محدود نکرد.او همیشه تاکید خاصی نسبت به « ریخت(واج) شناسی داشت که ساختار واج شناسی عناصر مختلف تشکیل دهنده ریخت شناسی یک کلمه را تحلیل می کرد .» در عین حال که بر روی این موضوع تاکید داشت «حد و مرز نسبتا ضعیفی بین واج شناسی و ریخت(واج)شناسی (morpho(phono)logie) وجود دارد و این دو به طور نا محسوسی به سوی هم گرایش دارند »، با قوانین برقرار شده بین ساختارشناسان آمریکایی دهه ی پنجاه مخالفت می کرد. و این قوانین عبارت بود از : « تفکیک دقیق بین سطوح مختلف زبان شناسی مانند واج شناسی، ریخت شناسی و نحو ». علاوه بر این، یاکوبسن همیشه بر ضرورت ساختن نظام هایی تاکید می کرد که از یک ملاک یا ضابطه ی ساده پیروی کرده باشند. و این موضوع باعث می شد که او مخصوصا در مقاله ای که در سال 1948 راجع به صرف افعال روس نوشته شده بود، دو سطح متمایز از سطوح بازنمایی مختلف زبان شناسی ارائه دهد؛ که امروزه آن ها را به عنوان سطوح ضمنی و سطحی می نامند. و این سطوح توسط قوانین پیچیده ای با هم ارتباط دارند. در این دو دیدگاه است که تاثیر او بر گرامر (دستور) زایشی را به خوبی محسوس می کند.
مرور کردن همه ی زمینه های کاری و اندیشه های او که در حال حاضر نیز مورد بررسی هستند، حتی اگر به طور خلاصه هم باشد امکان پذیر نیست. نظرات او راجع به مفهوم نشانه ها به راحتی قابل استفاده نیست. دیدگاه های او در ارتباط با کارکردهای متفاوت زبان حاکی از پیشرفت های نظریه کنش های گفتار است . او مفهوم دو سوسور در رابطه با « دلبخواهانه بودن نشانه ها» را انعطاف زیادی داد. در حالی که با استفاده از واژگان پیرس بر کنش های پیچیده بین ابعاد نمادین، تصویری و شاخص نشانه های زبان شناسی تاکید کرد. تاکید او به ویژه بر روی ابعاد «نموداری» بود که تصویر نحو را نشان می دادند: در ادامه ی این مطالب، ابعاد مبهم روابط بین نحو و معنا شناسی در زبان های انسان ها به خوبی روشن می شود. در نهایت، مطالعات او بر روی استعاره، کنایه، تعریف دوباره ی واژگان دو بعدی زبان، نمودار نحو و عبارات قابل جانشینی در زنجیره ی گفتار یک از شاخه های کامل در علم معانی و بیان را متحول کرد.
بدون شک، حتی یک از نطریه فن شعر یاکوبسن مهمترین کمک زبان شناسی در مطالعه ی فن شعر به شمار می رود. این نطریه که به دنبال تجزیه و تحلیل های متعدد شعر نوشته شده به زبان های مختلف انجام گرفته، جایگزین بسیاری از واکنش ها و مطالعات انجام گرفته در این زمینه شد؛ به ویژه در فرانسه که همیشه به خوبی قابل فهم بوده. بر اساس دیدگاه یاکوبسن ، « کارکرد فن شعر، اصول تعادل محور های انتخاب (نموداری) بر روی ترکیب (جایگزینی) را طرح می کند» به عبارت دیگر، هر متن شعری تحت قوانین یک ساختارگرایی دوگانه است: یعنی از تضادهای دستوری و معناشناسی مرسوم تبعیت می کند؛ و این موضوع سببب می شود که روابط متوازنی (مشابه یا متضاد) بین قسمت های متوالی ایجاد شود. هم چنین یاکوبسن به طور عمیق بر روی یک اصل واحد و جهانی هر بخش مجزا ( قافیه، وزن، توازن، نحوی و غیره) اندیشید. و این اصل همه ی ابزار های جدید را برای اشعار، سبک ها و انواع فراهم کرد؛ و تعداد قابل توجهی از ابعاد زبان شعری ( اثرات معنا شناسی فضاها، انحراف ها، ابهامات، روابط بین ساختار زبان شناسی و حروف چینی) را روشن می کرد.

نیکلا رووه(Nicolas Ruwet) استاد طبان شناسی دانشگاه پاریس 8 است.
این مقاله از دائره المعارف بزرگ اونیورسالیس مدخل «Roman Jakobson» ترجمه شده است.



------------------------------------------


«زبانشناسی بر خلاف تمامی رشته‌های علوم انسانی، یکی از چند شاخه دیرینه زبان به شمار می‌رود. ما امروز با سومریان که نخستین دستور‌نویسان عهد باستان محسوب می‌شوند، بیش از چهار هزار سال فاصله داریم. نظریه‌های زبانی و پژوهش‌های تجربی موجود نشانگر تلاش مداوم زبانشناسان از عهد باستان هند و یونان تا دوره موفقیت‌های قرون وسطا، رنسانس، عصر خرد و روشنگری و سرانجام روندهای علمی گوناگون دو قرن اخیر است. تجربه سرشار علمی و چند جانبه زبانشناسی، ما را بر آن می‌دارد تا جایگاه این علم را در میان علوم انسانی و چگونگی هماهنگی رشته‌های گوناگون را با این علم، ‌بدون تجاوز به حریم وظایف و ویژگی‌های هر رشته به پرسش گذاریم.» (یاکوبسن، روندهای بنیادین در دانش زبان)


خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا): امکان ندارد در جلسه نقد ادبی کتابی نشسته باشی و یادی از نظریه‌های یاکوبسن نشود.
بعید است در خصوص سبک‌شناسی و مطالعات ادبیات سخن به میان بیاید و نامی از یاکوبسن برده نشود. چه برسد به کلاس‌های زبانشناسی و آواشناسی و ... .

یاکوبسن فقط یک زبانشناس نبود. آواشناسی، لغت‌شناسی، ‌ادبیات، نقاشی آوانگارد، ‌شعر و زیبایی‌شناسی از حوزه‌های فعالیت او بوده است.

رومن یاکوبسن(Roman Jakobson) یازده اکتبر 1896 در یک خانواده متمول شهر مسکو به دنیا آمد. از همان کودکی علاقمند به زبان بود. تحصیلات خود را در «موسسه زبان‌های شرقی لازارو» آغاز کرد و در 23 سالگی رشته زبان‌شناسی تاریخی – تطبیقی دانشگاه مسکو را به پابان رسانید. سال 1915 و در دوران دانشجویی عضو حلقه زبانشناسی مسکو بود، سپس وارد دنیای شعر و هنر آوانگارد شد.

او یکی از بنیانگذاران حلقه زبانشناسی پراگ بود و فعالیت خود را در 29 سالگی شروع کرد. یاکوبسن از 1920 تا 1939 را در چکسلواکی سپری کرد و در پایان دهه سوم قرن حاضر استاد ممتاز فقه‌اللغه روسی و ادبیات کهن چک در دانشگاه ماساریک چکسلواکی شد.

او با شروع جنگ جهانی دوم، به اسکاندیناوی رفت و از همانجا با حلقه زبانشناسی کپنهاک و متفکرانی چون لویی یلمزلف ارتباط برقرار کرد. با کشیده شدن جنگ به غرب، در سال 1941 به ایالات متحده آمریکا و مدرسه عالی علوم انسانی نیویورک رفت. در آنجا با کلود لوی استراوس، یکی از مهره‌های شاخص ساختگرایی آشنا شد که تأثیر بسیاری بر کارهای وی گذاشت. سپس او در دانشگاه کلمبیا به تدریس زبانشناسی پرداخت.

در امریکا با زبانشناسان آمریکایی بسیاری از جمله فرانس بوآز، بنجامین ورف و لئونارد بلومفیلد آشنا شد. در 53 سالگی با سمت استاد استادان در دانشگاه هاروارد به تدریس زبان و ادبیات اسلاوی و زبانشناسی همگانی پرداخت و تا بازنشستگی در همانجا مشغول بود و از سال 1957 در انیستیو تکنولوژی ماساچوست MIT نیز به تدریس و پژوهش پرداخت.

رده‌شناسی زبان، نشانداری و همگانی‌های زبان سه ایده اصلی وی نقش مهمی امروزه در زبانشناسی بر عهده دارد.

جمع‌بندی فعالیت‌های یاکوبسن کار بسیار دشواری است. اما دستاوردهای او توسط آرمسترانگ و اسکون‌ولد در کتابی با عنوان Roman Jakobson: Echoes of His Scholarship آمده است.

مجموعه نوشته‌های یاکوبسن در زمینه سبک‌شناسی، ادبیات، نقد ادبی، زبانشناسی و دیگر زمینه‌های وابسته، ‌به بیش از دویست عنوان کتاب می‌رسد.

او در 18 جولای 1982در سن 86 سالگی در بوستون از دنیا رفت.

برخی از آثار رومن یاکوبسن عبارتند از:

- زبان کودک، زبان‌پریشی و جهانی‌های آوایی 1971
- شش خطابه درباره آوا و معنی 1978
- چهارچوب زبان 1980
- الگوی آوایی زبان 1979
- گفتگوها 1980
- روندهای بنیادین در دانش زبان
 
 منبع:  http://www.ibna.ir  (با اندکی دخل و تصرف)




دسته بندی : یاکوبسن


►Bring up
►Build up
►Call off
►Check out
►Figure out
►Give up
► keep up
►Let down
► look up
►Make up
►Pick up
►Point out

دسته بندی : لغات