ترکیبهای نحوی واژگانی در زبان فارسی

اصل مطلب : 

-  تو هر ترکیب , بعد از باز کردنش , همون و بن فعلش میمونه .

 - وقتی بازش میکنی میبینی یه چیزایی حذف شده تو حالت بستش , به این حالت میگن افزایش و کاهش معنایی . 

کتاب :

 - ترکیب های نحوی میتونن ترکیب های نهادی باشن مثل : دلپسند = چیزی که دل آن را می پسندد , همه پسند = چیزی که همه آن را می پسندند ;  میتونن ترکیب مفعولی باشن : مثل : گوش نواز = چیزی که گوش را مینوازد , انسان دوست = کسی که انسان را دوست دارد ;   یا اینکه میتونه ترکیب اضافی باشه یعنی دو تا اسم باهم باشن یکیشون میشه مضاف و اون یکی مضاف الیه , مثل  : گلخانه = جایی که خانه گل است , پسر عمو = کسی که پسر عمو است . ترکیب های اضافی هم میتونن اضافی مقلوب باشن و یا اضافی ساده . 

 یا اینکه ترکیب میتونن وصفی باشه , یعنی یه اسم و صفت با هم بیان , که البته کل این ترکیب میتونه به این عنوان یه صفت بعد از یه اسم بیاد مثلا مثل : قد بلند = کسی که قدش بلند است , سنگ پشت = چیزی که پشتش سنگ /سخت  باشه . که مثلا خود " قد بلند " میتونه بشه مرد قد بلند . یا "دیو سیرت " = آدم دیو سیرت , دریا دل = عارف دریادل , شیر زن .  "دیو سیرت " , "دریا دل" , و " شیر زن " ترکیب های وصفی بهووریهی ( Bahuvrihi ) و بقیه ترکیب ها مثل "قد بلند " ترکیب های ساده هستن . 

 ترکیب میتونه "بدل " باشه مثل : پسر خوانده : کسی که او را پسر خوانده اند . 

 ترکیب متممی :  مثل فلز کار = کسی که با فلز کار میکند , خانه زاد = کسی که در خانه زاده شده است . 

 ترکیب قیدی :  کم حرف  = کسی که کم حرف می زند , تند نویس = کسی که تند می نویسد . 

 ترکیب عطفی  : کارد  و پنیر , ساخت وساز , بساز بفروش , چلو کباب  . این نوع ترکیب میتونه آشکار باشه میتونه پنهان .

 ترکیب عددی : مثل : دوچرخه , چهار چشمی. 

      و این هم خلاصه ........