- نویسنده : رسول صباغی
- تاریخ : ۱٢:۱٢ ب.ظ - ۱۳٩۱/٧/۱٧
- نظرات : (0)
در ادامه خلاصه ای از عملیات اصلی حافظه ترجمه آورده شده است:
برای مطالعه ادامه مقاله، به ادامه مطلب مراجعه کنید.
عملیات برون خطی
- ورود: این عمل برای انتقال متن و ترجمه آن از یک فایل متنی به TM استفاده می شود.
- تحلیل: فرایند تحلیل از طریق مراحل زیر انجام می شود:
تجزیه متنی: توجه به نقطه گذاری برای تشخیص برای مثال انتهای جمله از کلمات اختصاری بسایر مهم است.بنابراین، علامت گذاری شکلی از پیش ویرایش است. المان های خاصی وجود دارند که نیازی به ترجمه آنها نیست مانند اسامی و کدهای خاص، در حالی که سایر آنها را باید به فرمت زبان اصلی تبدیل نمود.
تجزیه از نظر زبان شناسی: مبنایی در اختصار برای تهیه لیست هایی از کلمات و یک متن برای ترجمه خود کار اصطلاحات از یک بانک اطلاعاتی استفاده می شود. از طرف دیگر، تجزیه نحوی ممکن است برای اقتباس اصطلاحاتی با چندین کلمه یا کلمه بندی از یک متن اصلی استفاده شود. بنابراین تجزیه به منظور یکسان سازی ترتیب کلمات مختلف کلمه بندی استفاده می شود.
بخش بندی: هدف بخش بندی انتخاب مفیدترین واحدهای ترجمه موجود است. بخش بندی مشابه نوعی تجزیه است. با استفاده از تجزیه و هم ترازی سطحی تک زبانه ای که به بخش بندی وابسته است انجام می شود. اگر مترجم ترجمه را به طور دستی تصحیح کند نسخه های بعدی متن نمی توانند مطابقت ها را پیدا کنند. مترجمان معمولا جمله به جمله پیش می روند با این حال ترجمه یک جمله ممکن است به ترجمه جمله بعدی وابسته باشد.
هم ترازی: این کار یافتن تناظرهای میان متون مبدا و مقصد است. باید از هم ترازی به بخش بندی بازخوری وجود داشته باشد و و یک الگوریتم هم ترازساز خوب قادر به تصحیح بخش اولیه می باشد.
- صدور: عملیات صدور متن را از TM به فایل متنی خروجی منتقل می کند. ورود و صدور باید معکوس باشند.
عملیات روی خط
در هنگام ترجمه یکی از اهداف اصلی TM بازیابی مناسب ترین تطابق ها از حافظه است به طوری که مترجم بتواند بهترین را انتخاب کند. TM باید هم متن مبدا و هم مقصد را با اشاره به عینیت ها و تفاوت هایشان نشان دهد.
- بازیابی: ممکن است از TM یک یا چند مطابقت بازیابی شود.
- تطابق دقیق: تطبیق های دقیق وقتی ظاهر می شوند که تطابق میان متن اصلی فعلی و ذخیره شده تطبیقی کلمه به کلمه باشد.
- تطبیق دقیق مفهومی (ICE) یا تطبیق تضمین شده: تطبیق ICE نوعی تطابق دقیق است که در مفهوم کاملا یکسان به معنی جایگاه یکسان در پاراگراف اتفاق می افتد. مفهوم اغلب توسط جملات بعد و قبل از جمله و مشخصه هایی مانند اسم فایل متنی، تاریخ و مجوزهای آن تعیین میشود.
- تطبیق فازی: هنگامی که جستجو دقیق نیست، تطبیق فازی داریم. برخی سیستم ها برای این جستجو درصدی تعیین می کنند که در آن تطبیق فازی بیش از 0% و کمتر از100% است.
- راهنمای لغات: مشخصه ای که توسط آن کاربر می تواند یک یا چند لغت را در بخشی از متن اصلی انتخاب کند و سیستم بخش هایی را که با لغات مورد جست و جو تطابق دارند نمایش می دهد. این مشخصه برای پیدا کردن معنی عبارات و اصطلاحاتی که در مجموعه اصطلاحات وجود ندارند نیز مفید است.
- به روز رسانی: TM هنگامی که ترجمه جدیدی توسط مترجم پذیرفته می شود به روز می شود. و همواره در به روز رسانی یک پایگاه داده این سوال وجود دارد که حالا با محتویات قبلی چه کنیم؟ TM را می توان با حذف یا تغییر ورودی های TM ویرایش نمود. برخی سیستم ها به مترجم اجازه می دهند چندین ترجمه از یک بخش از متن را ذخیره کند.
- ترجمه خودکار: ابزارهای حافظه های ترجمه اغلب بازیابی خودکار و جایگزینی را امکان پذیر می کنند.
- بازیابی خودکار: TM ها همانطور که مترجم در متن پیش می رود به طور خود کار مورد جستجو قرار گرفته و نمایش داده می شوند.
- جایگزینی خودکار: در ترجمه نسخه های جدید متن مطابقت ها انجام می شوند. در طول جایگزینی خودکار مترجم متن را با متن اصلی مقایسه نمی کند بنابراین اگر در ترجمه قبلی خطایی وجود داشته باشد به ترجمه جدید نیز منتقل می شود.
- شبکه سازی: با شبکه سازی در هنگام ترجمه این امکان فراهم می شود که متنی را به همراه گروهی از مترجمان به صورت کارامد ترجمه کنید. با این روش ترجمه ای که توسط یک مترجم وارد می شود توسط مترجمان دیگر قابل رویت است. به علاوه اگر حافظه های ترجمه پیش از خاتمه ترجمه به اشتراک گذاشته شوند این امکان وجود دارد که اشتباهات به وجود آمده توسط یک مترجم توسط سایر افراد تیم تصحیح شود.
مزایای اصلی
حافظه های ترجمه در ترجمه متون فنی و متونی که شامل واژه های تخصصی هستند بسیارمفید تر است. مزایای آنها به این شرح اند:
- تضمینی برای ترجمه کامل متن (حافظه های ترجمه بخش هایی از ترجمه مقصد را که خالی باشند نمی پذیرند)
- تضمینی بر اینکه متون ترجمه شده سازگار بوده دربرگیرنده تعاریف، عبارات و اصطلاحات مشترک هستند. هنگامی که چندین مترجم بر یک پروژه کار می کنند این موضوع حائز اهمیت است.
- قادر نمودن مترجمان به ترجمه متون در فرمت های مختلف بدون نیاز به نرم افزاری که منحصرا برای پردازش آن فرمت لازم باشد.
- سرعت بخشیدن به کل فرایند ترجمه؛ از آنجایی که حافظه های ترجمه متون ترجمه شده قبلی را "به خاطر می سپارند" مترجم مجبور است تنها یک بارآن را ترجمه کند.
- کاهش هزینه ترجمه های بلند مدت؛ به عنوان مثال متون کتابچه های راهنما، پیام های اخطار یا مجموعه های اسناد را تنها باید یک بار ترجمه کرد و می توان بارها از آن استفاده نمود.
- صرفه جویی در زمان و هزینه در پروژه های حجیم با کمک بسته های TM ممکن است در ترجمه اول پروژه نیز انجام شود ولی این صرفه جویی اغلب در هنگام ترجمه ورژن های متوالی آن پروژه کاملا به چشم می آید.
معایب اصلی
مشکلات اصلی که در استفاده از حافظه های ترجمه بوجود می آیند به این شرح اند:
- مفهوم "حافظه های ترجمه" بر اساس این فرضیه است که جملات استفاده شده در ترجمه قبلی را می توان "تکرار" نمود. اما، نکته اصلی ترجمه این است که مترجم باید پیام متن را ترجمه کند و نه جملات تشکیل دهنده آن را.
- حافظه های ترجمه به آسانی با ترجمه موجود و محلی سازی هم سو نمی شوند. به منظور بهره برداری از تکنولوژی TM فرایند ترجمه باید مجددا طراحی شود.
- حافظه های ترجمه اکنون تمام فرمت های متنی را پشتیبانی نمی کنند، و ممکن است فیلترهایی برای پشتیبانی از تمام انواع فایل وجود نداشته باشد.
- هزینه وارد سازی ترجمه قبلی کاربر در پایگاه داده حافظه ترجمه، بهبود آن و نیز هر محصول پشتیبان دیگر نیازمند سرمایه گذاری بسیار است.
- نگهداری پایگاه داده های حافظه ترجمه همچنان در بیشتر موارد به صورت فرایندی دستی باقی مانده است و خطا در نگهداری آنها می تواند منجر به کاهش چشم گیر کارایی و کیفیت تطابق های TM شود.
- همان طور که قبلا گفته شد حافظه های ترجمه برای متونی که در آنها تکرار کمی وجود دارد یا قسمت های غیر قابل تغییر در نسخه های مختلف آنها وجود ندارد مناسب نیستند. متن های فنی معمولا بهترین گزینه برای استفاده از حافظه ترجمه هستند در حالی که متون بازاریابی یا ابتکاری بدترین گزینه اند.
مراجع
http://www.translationdirectory.com/articles/article1724.php
http://langtech.jrc.it/DGT-TM.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Translation_memory
stai.mihanblog.com
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- نویسنده : رسول صباغی
- تاریخ : ۱٢:۱٥ ب.ظ - ۱۳٩۱/٧/۱٧
- نظرات : (0)
حافظه ترجمه ؛ Translation Memory (TM)
یکی از تکنیک های اصلی که در نرم افزارهای کمک ترجمه رایانه ای از آن استفاده می شود حافظه ترجمه است. در این مقاله و مقاله بعد قصد دارم به تعریف حافظه های ترجمه، نحوه عملکرد و تاریخچه آنها و همچنین برخی مزایا و معایب این حافظه ها بپردازم. مترجمان گاهی درهنگام ترجمه متون و یا پروژه های مختلف با اصطلاحات یا جملات و یا حتی پاراگراف های تکراری مواجه شده و مجبور می شوند مجددا آنها را ترجمه نموده یا با صرف زمان و انرژی بسیار آن را در متن جستجو کرده و سپس جایگزین نمایند، که حتی ممکن است پس از تمام این مراحل به علت عدم تشابه مضامین ترجمه و تناقض در جایگزینی کلمات با عدم رضایت مشتری روبرو شوند. در این مواقع به اهمیت وجود حافظه ترجمه پی می برند. در این گونه موارد حافظه ترجمه چطور به ما کمک می کند؟ پاسخ ساده است. TMها یا حافظه های ترجمه کلمات، جملات و حتی پاراگراف های مشابه را به راحتی جایگزین می کنند و از ایجاد تناقض در متن جلوگیری کرده متنی یکپارچه و دقیق به ما ارائه می دهند. در نتیجه استفاده از حافظه ترجمه کیفیت، سرعت و دقت ترجمه را بالا می برد و رضایت خاطر مشتریان را فراهم می کند.
لطفاً برای مطالعه دنباله مقاله به ادامه مطلب مراجعه کنید.
حافظه ترجمه ؛ Translation Memory (TM)
یکی از تکنیک های اصلی که در نرم افزارهای کمک ترجمه رایانه ای از آن استفاده می شود حافظه ترجمه است. در این مقاله و مقاله بعد قصد دارم به تعریف حافظه های ترجمه، نحوه عملکرد و تاریخچه آنها و همچنین برخی مزایا و معایب این حافظه ها بپردازم. مترجمان گاهی درهنگام ترجمه متون و یا پروژه های مختلف با اصطلاحات یا جملات و یا حتی پاراگراف های تکراری مواجه شده و مجبور می شوند مجددا آنها را ترجمه نموده یا با صرف زمان و انرژی بسیار آن را در متن جستجو کرده و سپس جایگزین نمایند، که حتی ممکن است پس از تمام این مراحل به علت عدم تشابه مضامین ترجمه و تناقض در جایگزینی کلمات با عدم رضایت مشتری روبرو شوند. در این مواقع به اهمیت وجود حافظه ترجمه پی می برند. در این گونه موارد حافظه ترجمه چطور به ما کمک می کند؟ پاسخ ساده است. TMها یا حافظه های ترجمه کلمات، جملات و حتی پاراگراف های مشابه را به راحتی جایگزین می کنند و از ایجاد تناقض در متن جلوگیری کرده متنی یکپارچه و دقیق به ما ارائه می دهند. در نتیجه استفاده از حافظه ترجمه کیفیت، سرعت و دقت ترجمه را بالا می برد و رضایت خاطر مشتریان را فراهم می کند.
لطفاً برای مطالعه دنباله مقاله به ادامه مطلب مراجعه کنید.
تاریخچه مختصری از حافظه های ترجمه
حافظه های ترجمه مفهوم جدیدی نیستند - - تحقیقات دانشگاهی این مفهوم در اواخر 1970 آغاز شد، و شکل گیری تجاری اولیه آن در اواخر 1980 صورت گرفت- - ولی این حافظه ها از نظر تجاری در اواخر 1990 در دسترس قرار گرفتند. سیستم های حافظه های ترجمه در اصل جملات تنظیم شده متن مبدا و مقصد را در پایگاه داده ای ذخیره می کنند که در طول ترجمه این جملات را از این پایگاه داده فراخوانی می کنند. مشکل این شیوه این است که تضمینی برای این موضوع وجود ندارد که جمله زبان مرجع از همان متن جمله موجود در پایگاه داده اصلی باشد. بنابراین کلیه مطابقت ها نیازمند بازبینی تطبیق حافظه در ارتباط با متن جدید توسط مترجم می باشند. اگرچه این بازبینی از ترجمه کامل ارزان تر است ولی به هر حال هزینه بر است.
تعریف و نحوه کار
حافظه ترجمه یا TM پایگاه داده ای است که بخش هایی را که سابقا ترجمه شده اند ذخیره می کند. سیستم حافظه ترجمه کلمات، عبارات، و پاراگراف هایی را قبلا ترجمه شده اند ذخیره کرده و به مترجمین انسانی کمک می کند. این حافظه متن اصلی و ترجمه مربوط به آن را در واحد های ترجمه ذخیره می کند.
حافظه ترجمه (TM) پایگاه داده ای از ترجمه های انسانی است. همان طور که جملات جدیدی را ترجمه می کنید به طور خود کار تمام حافظه های ترجمه موجود به منظور یافتن ترجمه های قبلی مشابه جمله جدید شما جستجو می شود. اگر چنین جمله ای وجود داشته باشد تنظیم شده و به شما نشان داده می شود. مقایسه ترجمه شما با ترجمه های انسانی قبلی عدم تناقض را افزایش داده در زمان صرفه جویی می کند: می توانید از ترجمه های قبلی مجددا استفاده نمایید یا آنها را برای ایجاد ترجمه جدید مناسب تر ویرایش کنید. هنگامی که یک متن ترجمه ای را به پایان می رسانید ترجمه های شما در یک حافظه ترجمه ذخیره می شود به این صورت شما یا سایر مترجمان می توانید از کار دوباره اجتناب کنید.
برخی برنامه های نرم افزاری که از حافظه های ترجمه استفاده می کنند با عنوان مدیران حافظه ترجمه (TMM) شناخته می شوند.
حافظه های ترجمه نوعا به همراه ابزار CAT اختصاصی، برنامه پردازش واژه، سیستم های مدیریت اصطلاحات، واژه نامه های چند زبانه یا حتی خروجی خام ترجمه ماشینی استفاده می شوند.
حافظه ترجمه بخش های متنی در یک زبان مبدا و ترجمه های آنها در یک یا چند زبان مقصد را شامل می شود. این بخش ها می توانند بلوک ها، پاراگراف ها، جملات یا عبارات باشند. کلمات منفرد توسط اصول مدیریت اصطلاحات کنترل می شوند و در محدوده کاری TM نیستند.
برنامه متن اصلی را (متنی که باید ترجمه شود) به بخش هایی می شکند، و به دنبال مطابقت هایی میان بخش ها و و منبعی که از متن اصلی دیگری که قبلا ترجمه شده و در حافظه ترجمه ذخیره شده است می گردد، و این مطابقت ها را به عنوان حق انتخاب ترجمه ارائه می نماید. مترجم می تواند از میان آنها یکی را پذیرفته آن را در ترجمه جدید جایگزین نماید، یا آن را به منظور تطبیق با متن ویرایش کند. در دو مورد آخر متن جدید یا ویرایش شده در پایگاه داده ذخیره می شود.
برخی از حافظه های ترجمه تنها به دنبال مطابقت های 100 درصد می گردند، به این معنی که می توان گفت این حافظه ها تنها می توانند بخش هایی از متن را که به طور کامل با پایگاه داده هم خوانی دارند اصلاح نمایند، در حالی که دسته دیگری از حافظه های ترجمه از الگوریتم های تطبیق فازی (fuzzy matching) برای ترجمه بخش های مشابه استفاده می کنند. توجه به این نکته ضروری است که سیستم های حافظه ترجمه نوعی تنها در بخش متن اصلی به دنبال متن می گردند.
انعطاف پذیری و قدرت الگوریتم های تطبیق کارایی حافظه ترجمه را تعیین می کند، اگرچه در برخی برنامه ها میزان فراخوانی مطابقت های دقیق می تواند آنقدر زیاد باشد که با ترجمه الگوریتم تطبیق 100% برابری کند.
بخش هایی که هیچ مطابقتی در پایگاه داده برایشان پیدا نمی شود باید به طور دستی توسط مترجم ترجمه شوند. بخش های به تازگی ترجمه شده در پایگاه داده ذخیره می شوند که از آنجا می توان آنها را برای ترجمه های بعدی و نیز تکرار های آن بخش در همان متن استفاده نمود.
در مقاله بعدی به عملیاتی که در حافظه های ترجمه انجام می شود و مزایا و معایب این حافظه ها می پردازم.
stai.mihanblog.com
